Wat ga ik met je delen in deze blog? Hoe ik omga met fibromyalgie als een boodschap van mijn lichaam om beter te luisteren naar wat mijn innerlijk wilt vertellen. Of al jarenlang aan het schreeuwen was. Waarschijnlijk zal ik niet alles kunnen delen in 1 blog. Maar nu, met de volle sneeuwmaan van februari. Die kort na het nieuwe Chinese jaar optreed. In de krachtige leeuw, terwijl venus en mars samen in steenbok lopen. En allerlei andere heftige energieën die rond waaien (letterlijk). Ben ik erachter gekomen dat ik elke storm opnieuw last krijg van fibromyalgie. Hoe rustig ik ook doe. Maar misschien is dat het juist wel… Misschien zit er een storm in mij die ik niet uit laat razen. Dit is mijn manier van communiceren met mijn lichaam. En wellicht schijnt het ook wel een lichtje voor jou op: hoe holistisch omgaan met fibromyalgie:

Zo binnen zo buiten

Deze storm van 15 en 16 februari voel ik in mijn hele wezen. Ik probeer zo rustig mogelijk te blijven. Maar het is net alsof hormonen door mijn lijf heen gieren. Geen vlindertjes maar vleermuizen door mijn buik heen fladderen met hun sonar geluiden die resoneren met mijn stormige energie van binnen. Maar ik heb geleerd met fibromyalgie altijd rustig aan te doen. Te leren luisteren naar je lichaam. Wat ik tot in den treure herhaalde met elke yoga- en pilatesles: “Luister naar jouw eigen lichaam.” Maar wat nou als mijn lichaam tijdens een storm helemaal niet wilt dat ik rustig aan doe? Ik voel me zo onrustig als een storm, dus waarom houd ik deze in? Waarom moet alles gestructureerd? En wat is die storm binnen in mijzelf eigenlijk?

De storm binnenin mijzelf

Ik heb op youtube een ‘meditatie muziekje’ opgezocht. Om de storm weer even terug te halen. Want ik slaap ook altijd slecht tijdens stormen. Hoeveel slaapthee ik ook inneem, hoe rustgevend de yinyoga in bed ook is… Ik blijf onrustig. Dit muziekje bracht me helemaal terug in afgelopen nacht. En daarmee ben ik eens gaan mediteren. Via een langdurige donkere glijbaan zoals bij zwembaden of middels de diepte van zo’n neverending mirror, kwam ik aan. Ik zag mijzelf zitten in de storm. Niet in het midden van de orkaan waar het rustig is. Nee, mijn haar vloog alle kanten op en mijn ogen knalde open. Zo zat ik ineens in mijzelf.

Meditatie ter communicatie met mijn lichaam

Mijn stormige ik liep naar een boom en opende een deur. Ik zag allerlei meiden zoals ik plotseling was: elfjes. Maar ik moest mijzelf verdedigen en veranderde in de oude wijze vrouw. Liefdevol, zonder oordeel bood ik mijn grens. Ondanks dat de ander het aannam als een aanval, was ik de kalmte en liep weer terug. Nou ja, huppelde als een elfje weer terug. Daar kwam de storm weer aan: ik liet me meeslepen en rees helemaal boven de wolken uit. Waar ik allemaal hartjes en sterren losliet. Door de wind vlogen zo door het hele bos heen. Een grote chaos. Zo was ik ineens weer beneden en rende door het bos. Mijn ademhaling kon ik sterk horen, totdat mijn beweging en ademhaling leek als van een wolf. En deze wolf rende tot naar de hoogste bomen. Ik keek omhoog en mijn bewustzijn liep met deze bomen zover mee omhoog, dat ik in het universum uitkwam. Bij mijn hogere zelf. In haar haren die zweefde in het ‘niets’ wat tegelijkertijd weer alles is, zweefde ook al mijn ideeën. Alles wat in mijn hoofd blijft opdreunen om geboren te worden in het dagelijks leven. Niet geordend, niet netjes, gewoon zoals het is: Stormig en chaotisch.

De boodschap van mijn lichaam

Tussendoor zat ik ook nog als een man in een zakelijke pak te mediteren. Maar was mijn innerlijke kind als een elfje om mij heen aan het dartelen. Elk idee, elke fantasie was een papiertje die ze vol kladderde of maar 1 woord op zette. En zo ging ze weer naar de volgende. Het hele veld lag ermee vol. Ik begrijp hieruit dat ik al mijn facetten mag zijn: De zakelijke kant die ik in mij heb, de oude wijze vrouw, het elfje, mijn innerlijke kind, de wolf, mijn hogere zelf, enzovoorts. En dat ik mag schakelen tussen al deze vormen in de gevallen wanneer ik het nodig heb. Maar ook en misschien zelfs vooral: Dat ik chaotisch mag creëren en als een storm mijn berichten mag verspreiden waar het dan ook maar terecht komt.

Dus bij deze ben ik maar eens gaan schrijven op mijn website i.p.v. een documentje. Zodat ik het direct kan posten, zoals ik al jaren wens. Alleen nog nooit heb gedaan. Delen hoe ik met sommige dingen omga. Omdat ik merk in mijn omgeving, in verbinding met anderen, dat het over het algemeen heel anders is. Misschien heb je er wat aan. Of juist helemaal niets. Alles is oké.

Holistisch omgaan met fibromyalgie

Holistisch omgaan met fibromyalgie is voor mij dus vooral herkennen wat ik voel in mijn lijf. Niet alleen pijntjes. Maar ook gevoelens, energieën, gedachten, ideeën, of bijvoorbeeld onzekerheid over iets. En vooral dan in verbinding met mijn lijf te vragen wat hiermee bedoelt wordt. Of waar het vandaan komt. Waarom sommige beelden uit het verleden omhoog zijn gehaald. Vaak is het niet wat ik denk. Flashbacks laten mij niet zien dat ik nog moet verwerken. Maar dat ik nóg verder mag gaan als waar ik nu sta. Net als de pijntjes met deze storm niet zeggen: “doe maar even rustig aan.” Nee, het vertelt me: “Wees alles wat je wilt zijn, waar je van droomt, waar je ooit van hebt gedroomd en laat het maar eens razen. Laat het er allemaal maar eens uit! Lekker in zo’n ongeordende, chaotische bende.”

Zoals ook een storm van moeder aarde veel chaos creëert. Wat na enige tijd weer voeding wordt voor moeder aarde zelf.

Voor jou wellicht het fijnst om te weten:

Of de pijn dan ook weg gaat? Niet meteen. Ik heb ook even tijd nodig om dit helemaal tot me te nemen en ook daadwerkelijk te uiten. Maar ik weet wel dat ik zodadelijk de energie van dit moment lekker laat doorstromen. En dat ik alles ga opschrijven. Allemaal afbeeldingen erbij ga zoeken op pinterest om er visionboards van te gaan maken. Want ik weet dat ik dat super leuk vind om te doen! Dan heb ik er misschien wel een stuk of 10 aan het eind van de dag. Maar dat maakt niet uit. Ook ga ik al mijn wensen, dromen, verlangen en doelen scripten. Wat is scripten? Opschrijven alsof het een script is van je leven. Alsof het er nu al is. Zodat je echt kan intunen op de persoon die je dan bent. Zoals Joe Dispenza zegt: “Verander jouw persoonlijkheid, verander jouw persoonlijke realiteit.”

Alleen al door het allemaal toe te laten. Voel ik al veel minder stijfheid in mijn lichaam. Veel meer warmte ook. En is zelfs de syndroom van Raynaud minder geworden.