Nieuw of oud?
Als ik naar reconnective healing kijk, moet ik meteen aan dr joe dispenza denken. En als ik naar quantum healing kijk, moet ik aan ho’oponopono denken. Wanneer ik access bars punten zien, zie ik meridiaanpunten. En bij bowen therapie zie ik shiatsu. Zoals ik bij systemisch werk en familieopstellingen, sjamanisme zie. De verschillende healingstechnieken met die fancy namen, zeggen mij dus niet zoveel. Daar het in mijn ogen allemaal gebaseerd is op oude wijsheden.
Alles wat ‘nieuw’ is, is ooit al eens uitgevonden. Wanneer we in de moderne tijd met de elementen werken van de windrichtingen. Doen we eigenlijk gewoon wat de natives allemaal al deden: Werken met het wiel, de medicijnwiel.
Zo is het ook als wij werken met meditaties, astrale reizen, visualisaties, en dergelijke. Dan werken we eigenlijk gewoon op de sjamanistische wijze in andere bewustzijnsvormen. Net als dat we heel alchemisch werken als we energetica met chemie en biologie verbinden. Het is allemaal niet nieuw in mijn ogen. Het is allemaal al wat we kennen.
Hoe komen we bij ‘nieuwe’ healingstechnieken?
Bij sommige mensen komen die oeroude herinneringen terug. Misschien ligt het aan vorige levens. Of lag het generaties opgeslagen in de cellen. Maar komen we door de evolutie, die zeker weten ook spiritueel aanwezig is, aan hooggevoeligheid. En door die hooggevoeligheid leren we meer te reflecteren. Niet alleen op psychologisch niveau. Maar ook op lichamelijk niveau.
Ineens worden we bewust van wijsheden die we terug kunnen vinden. Bijvoorbeeld in de kennis van de Hopi natives. Die verhalen doorgeven vanuit de bronstijd. Of vanuit alchemie, wat zijn roots heeft in het hele oude Egypte. Waar Egypte nog kehmet heette. En vanuit de veda’s die uiteindelijk geschreven stukken zijn uit de Oude Indische wijsheden. Net als de Tao en Traditionele Chinese Geneeswijzen. Welke ook uiteindelijk zijn opgeschreven maar meer dan 7000 jaar oud zijn.
Waarom moeten we telkens nieuwe namen aan oude healingstechnieken geven? Terwijl we ons juist zo mooi kunnen verbinden met onze voorouders. En ons kunnen verbinden met onze vorige levens. Sterker nog, kunnen we ons verbinden met alle wijsheid die deze wereld ooit bevatte. Dus waarom moet het ineens ‘een nieuwe formule’ zijn? Waarom krijgt het een ander naampje? Terwijl we medicijnvrouwen en -mannen overal terugvinden. Zelfs bij de Kelten als druïden en priesteressen bijvoorbeeld. Dat we sjamanisme terugvinden, van Siberië tot in de woestijnen. En alchemie terugvinden met andere namen in de Veda geloven.
Unieke methoden
Als je het mij vraagt, hoef je geen nieuwe naam te geven aan iets wat allang bestaat. Maar is het per mens die het doorgeeft verschillend. We geven er allemaal onze ‘eigen saus’ aan. Omdat we allemaal uniek zijn. Dus hoe persoon A het uitlegt en inziet. Is anders als hoe persoon B het uitlegt en inziet. Dit is algemene kennis. We weten het allemaal. Maar de kern van het verhaal blijft hetzelfde.
Je zal in mijn workshops, cursussen en opleidingen dus geen nieuwe namen treffen. Ik hou het graag een beetje neutraal zodat ik je niet een richting op stuur. Natuurlijk zullen er wel eens woorden zijn die ik gebruik waar jij allergisch op reageert. Maar is dat niet juist de bedoeling? Dat als iets getriggerd wordt, dat je het mag onderzoeken. Zodat je vooral jouw eigen pad hierin gaat bewandelen. En andere keren gebruik ik woorden waar je vierkant achter staat. Omdat het resoneert.
Ben ik dan beter dan een ander? Nee. Is een ander beter als dat ik ben? Nee. Mijn collega is in mijn ogen geen concurrent. En mijn collega’s doen het niet slechter of beter. Zij doen het op hun manier en ik op de mijne. Moet het dan een ander naampje hebben? Mijn inziens niet. De kern is altijd hetzelfde. Alleen de persoon die het geeft is anders. En dat maakt elke workshop, cursus of opleiding uniek. Al zouden we dezelfde hoofdstukken gebruiken. Mijn woorden, mijn kennis, herinneringen, ingevingen en inzichten, zijn anders. Zoals mijn leven anders is en mijn verleden. Ook mijn voorouders en alles wat ik daaruit meekrijg of heb geheeld.
Dat maakt elke workshop, cursus of opleiding uniek. Zelfs als je een cursus keer op keer live volgt bij dezelfde persoon. Is het anders en uniek. Omdat die persoon ook in andere levensfasen terecht komt. Waardoor er net een andere intentie kan zijn. Of dat er geleerd is van de voorgaande keren. Maar vaak is het een mengelmoes van. Het is nooit een ding.
Welke healingsmethode werkt het beste voor mij?
Ingeval je mij zou vragen welke healingstechniek, therapie of cursus je het beste kunt kiezen. Zou ik daarom antwoorden dat je naar de behandelaar moet kijken. Voelt hij of zij juist voor jou op dit moment? Zo ja, wat maakt de techniek dan nog uit? Zo nee, zoek lekker verder.
En ja dan kan het wel eens zijn dat je bij iemand uitkomt, die jou enorm triggert. Hoogstwaarschijnlijk is dat precies hetgeen wat jij nodig hebt in dat moment. Want is dit slecht? Indien je het mij vraagt niet. Zodra je dit slecht vind, is dat een oordeel. Een keus hoe je ergens naar kijkt. En daardoor maak je de keus om er op een bepaalde manier op te reageren. Is dat slecht? Nee. Het leert je bijvoorbeeld voor jezelf op te komen. Maar als je het gewoon kan ervaren, voelen en beleven. Dan ga je inzien hoe je écht kan groeien.
Maar goed, dat is een heel ander verhaal. En heeft meer te maken met zelfreflectie. Dan de intentie van bovenstaand verhaal. Namelijk: Healing, therapie, behandelingen hebben allemaal een gelijkwaardige oorsprong. Ongeacht welke richting je kiest. Ondanks het wat voor naam dan ook heeft.
Ben je benieuwd naar de healingstechnieken die ik voor jouw huisdier kan inzetten? Kijk dan eens op deze pagina: Dierenhealer Stephanie